Dotyk

Dotyk

Dotyk jest muśnięciem wiatru ciepłego,

Dotyk jest łaskotką przyjemną,

Otwieram się już cała na niego,

Daję go sobie, obdarzam hojnie,

Bo chcę, potrafię i mogę!

Przytulić siebie samą, 

pogłaskać po głowie,

Podać sobie rękę zgody,

Rozetrzeć zmarznięte dłonie,

Przytulić je do twarzy

 i z radością zadbać o nie.

Rozprostować plecy po pracy,

Usiąść i odpocząć,

Dotknąć zmęczone czoło

i zrobić to z miłością i ochotą.

Dotykiem rozmasować 

własne stopy,

Uwagę poświęcić nogom,

Dodać im odwagi

 do dalszej drogi.

Dotykać kwiaty 

i patrzeć na łąkę,

stąpać po niej stopami

I czuć jej miękkość i rosę,

I zawsze się cieszyć, 

że mogę biegać po niej boso.

Czuć dotyk! 

Pozwolić się nim bawić,

Nasycać ciało i duszę,

 właśnie bosymi stopami,

Czerpać energię dla ciała, 

wypełniać nią całe wnętrze,

I poczuć wtedy dotyk boskiej Istoty,

bo przecież sama nią jestem.